فرزند پنجم

برنده ی نوبل ادبی سال 2007

«دوریس لسینگ قادر است در هر ژانری که بخواهد، بنویسد. در مورد این کتاب، او به سراغ ژانر وحشت رفته است و به شکلی زیبا وحشت را بازآفرینی کرده است. فرزند پنجم بازی با تصاویری به یاد ماندنی از وحشتی است که از دورانی دور وجود داشته است.»
گاردین

دیوید و هریت در حالی که به سر و صدای خنده و بازی بچه ها در حیاط گوش می کردند دستان همدیگر را گرفتند و لبخند زدند. می توانستند در هوای خوشبختی نفس بکشند. چهار فرزند، خانه ای قدیمی و زیبا، و دوستان و اقوامی دوست داشتنی. زندگی دیوید و هریت لُوات زمزمه ی شکوهمند زیبایی ارزش های پاک و دل انگیز زندگی به دور از هیاهوی شهر است.

اما آن گاه که فرزند پنجم آن ها به دنیا می آید، سایه ی ترسناک و پلیدی بر زندگی آرام و خوش آن ها می افتد. بنِ غول پیکر با چهره ای کریه و زشت و با قدرتی مهارنشدنی، مملو از نفرتی خشک، سینه های هریت را می درد. هریت که سعی در نگهداری از این نوزاد دارد، با مقاومت ترسناک و خشنی مواجه می شود که پیش تر حتی فکرِ آن را نیز نمی کرد. هریتِ پریشان به شدت از چیزی که به دنیا آورده است، به وحشت می افتد...

«قدرت لسینگ در جذب و قانع کردن خواننده از ابتدای این کتاب مشهود است... فرزند پنجم کتابی است که تمام وجود شما را غرق در وحشت می کند، اما در عین حال نمی توانید تا پایان داستان این کتاب را روی زمین بگذارید.»
ساندی تایمز